e-ISSN: 2147-2181
e-ISSN: 2147-2181
|
||
AbstractAlthough ureteral stricture (us) following kidney transplantation (ktx) is not a rare condition, it?s treatment is difficult. This study presents initial cases and experiences of our center and discusses results comparing with related literature. In our clinic, 23 cadaveric and 44 living donor ktx was performed from November 2010 until April 2013. US was observed in three cases during postoperative period; one at 3rd week after cadaveric tx as double J catheter was removed, one at 8th month after cadaveric ktx and one at 10th month after living donor ktx. Patients were initially treated with non-surgical procedures (percutaneous nephrostomy, dilatation, percutaneous catheterizatation). End to side ureteropelvic anastomosis was performed between transplanted renal pelvis and native ureter at two patients (Figure 1). New ureteroneocytostomy was performed after resection of fibrotic urethral segment at third patient. After reconstruction surgery, renal functions of all patients were normal and there is no problem was observed at their follow up period. Non-surgical procedures may fail in treatment of US following ktx. These patients would go under surgical treatment before detoriation of graft functions. In terms of surgical treatment, instead of a single method, alternative techniques should be taken into consideration aiming to preserve the graft functions. |
||
| Keywords: Renal Transplantation , Stricture , Reoperatation , Double J Stent | ||
ÖzetÜreteral striktür, böbrek nakli sonrasında çok da nadir olmayan bir durum olup, tedavisi oldukça zordur. Bu olgu serisinde, böbrek nakline yeni başlayan bir merkezin bu konudaki başlangıç deneyimi literatür verileri ışığı altında tartışılmıştır.Kasım 2010 ile Nisan 2013 tarihleri arasında kliniğimizde 23?ü kadaverik, 44?ü canlı donörden olmak üzere toplam 67 böbrek nakli yapıldı. Hastalarımızdan üç tanesinde posttransplant dönemde üreteral darlıkla karşılaşıldı. Bir hastada kadaverik nakil sonrası 3. haftada (double J stent çekildikten hemen sonra) bir hastada kadaverik nakil sonrası 8. ayda, diğerinde ise canlı vericili nakil sonrası 10. ayda üreteral striktür gelişti. Öncellikle cerrahi dışı yöntemlerle (perkütan nefrostomi, dilatasyon, perkütan kateterizasyon, vb.) tedaviler denendi. İki olguda transplante böbreğin pelvisi ile native üreter arasında uç yan üreteropelvik anastomoz yapıldı. Diğer olguda ise fibrotik üreter segmenti rezeke edilerek yeniden üreteroneosistostomi yapıldı. Üç hastamızın da rekonstüriksiyon cerrahisi sonrası dönemde böbrek fonksiyonları normal olup, takipleri sorunsuz gitmektedir. Böbrek nakillerinden sonra üreteral darlık gelişen hastalarda cerrahi dışı yöntemler yetersiz kalabilmektedir. Böyle hastalarda greft fonksiyonları bozulmadan cerrahi tedavi uygulanmalıdır. Cerrahi yaklaşımlarda ise tek prosedür konusunda ısrarcı olunmamalı ve transplante böbreğe minimum zarar verecek yöntemler tercih edilmelidir. |
||
| Anahtar kelimeler: Böbrek nakli , Striktür , Double j stent , Reoperasyon | ||
