e-ISSN: 2147-2181
e-ISSN: 2147-2181
|
||
AbstractPsoriasis is a chronic, persistant, T-cell mediated inflammatory skin disease caused by multifactorial etiology. Psychosocial factors have roles in the onsets and exacerbations. The patient was presented to outpatient department with complaints of lack of will and interest, depressed mood, fatigue, lack of energy, excessive sleeping, loss of apetite and feelings of worthlessness. She has had bipolar disorder I for 30 and psoriasis for 20 years. She had nacre-coloured, pruritic and excoriated plaques in flexor and extensor sites of the extremities, scalp and the whole body. We learned that she had 5 manic and 8 depressive episodes. She was prescribed with depressive episode. Dermatology consultation was demanded as she has not been using any medications for her lesions for a year. The patient refused the drugs advised by dermatology with the reason that those drugs exacerbate the psychiatric condition. On follow-up twenty days later, she referred to the clinic with hypomania. Lesions had recovered dramatically despite not taking any medication. Fluoksetin stopped. Valproic acid dose was increased to 1500 mg and quetiapine XR 600 mg. In the control visit, she was in remission. No worsening was monitorized in the lesions. With this case we tried to show that treating the underlying psychiatric problems would make the treatment of dermatologic diseases easier. The cooperation of dermatology and psychiatry would increase the treatment success. |
||
| Keywords: Bipolar Disorders , Psoriasis | ||
ÖzetPsoriasis multifaktöriyel etiyolojili, kronik, tekrarlayıcı, T hücre aracılı inflamatuvar bir deri hastalığıdır. Hastalığın başlamasında ve alevlenmesinde psikososyal nedenlerin aşikar rolü vardır. Son altı aydır mevcut olan ilgi-istek kaybı, depresif duygudurum, yorgunluk, enerji azlığı, çok uyuma, iştah kaybı, değersizlik düşünceleri gibi şikayetleri olan hasta, yakını tarafından polikliniğimize getirildi. Özgeçmişinde, yaklaşık 30 yıldır bipolar bozukluk I ve 20 yıldır psoriasis öyküsü mevcuttu. Ekstremitelerin fleksör ve extansör yüzeylerinde belirgin olmak üzere saç, saçlı deri dahil tüm vücutta yaygın ekskoriye, sedef renginde ve plak şeklinde kaşıntılı lezyonları mevcuttu. Öyküsüden 5 manik, 9 depresif epizod geçirdiği anlaşılmaktaydı. Bipolar bozukluk depresif epizod tanısıyla tedavisi düzenlendi. Deri lezyonları için 1 yıldır sistemik veya topikal herhangi bir ilaç kullanmadığını ifade eden hastaya dermatoloji konsultasyonu istendi. Dermatoloji tarafından önerilen ilaçların psikiyatrik hastalığını ağırlaştırdığını bu nedenle kullanmak istemediklerini söylediler. Hasta 20 gün sonra polikliniğe hipomani semptomları ile geldi. Cildindeki lezyonlar herhangi bir dermatolojik ilaç almamasına rağmen dramatik bir şekilde iyileşmişti. Hastanın kullandığı fluoksetin kesildi. Valproik asit 1500 mg, ketiyapin XR 600 mg olarak düzenlendi. 15 gün sonraki kontrol muayenesinde remisyonda olarak değerlendirildi. Cilt lezyonlarında herhangi bir artma ve kötüleşme olmamıştı. Bu hastada altta yatan psikiyatrik sorunun çözülmesi dermatolojik hastalığın tedavisini kolaylaştırmıştır. Psikiyatri ve dermatoloji branşlarının işbirliği içerisinde olması hastalıkların tedavi başarısını arttıracaktır. |
||
| Anahtar kelimeler: Bipolar bozukluk , Psoriasis | ||
