|
Yoğun bakım ünitesinde yatan kritik Covid-19 hastalarında gelişen sitokin fırtınasının tedavisinde kullanılan tosilizumab, intravenöz immünglobulin ve metilprednizolonun hastaların AP-Akciğer grafilerinin görüntülerine etkilrini göstermeyi amaçladık. Hastaları Grup 1 (Tosilizumab:2X400mg 3 doz IV n=87), Grup 2(İntravenöz immünglobulin: 0,4g/kg/gün 5 gün IV n=70), Grup 3 (Metilprednizolon: 3 gün 3X80 mg IV daha sonra her gün 1 doz azaltılarak kesildi n=70) olarak 3 gruba ayırdık. SARS-Cov-2 virüsüne karşı aşılanmamış hastalar seçildi. Hastaların hastaneye başvuru anında çekilen toraks tomografi kesiti, antisitokin tedavi uygulamadan önceki ve Antisitokin tedaviden sonraki 7. Gündeki AP-Akciğer grafisi Tablo 1 de verildi. Akciğer grafilerindeki infiltrasyonlardaki minimum iyileşme pozitif, en minimal kötüleşme negatif ve değişiklik olmaması nötr olarak kodlandı. Antisitokin tedavinin bitiminden sonraki 7. Gündeki AP-Akciğer görüntülerinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık yoktu (p=0,308). Sonuç olarak antisitokin tedavi sonrası AP-Akciğer görüntüleri tamamen düzelmemekte ve uygulanan 3 antisitokin ilaçın akciğer görüntülerindeki etkisi aynı olmaktadır.
Tablo 1: Gruplara dahil olan hastaların AP-Akciğer filmindeki gelişmeler, komorbidite durumları, 28 günlük mortalite ve trakeal aspiratta üreyen mikroorganizmalar.
|
